Zorg

Een paar weken geleden was het straatputje bij ons achter verstopt en was er door de regen een waterplas ontstaan waarin je zelfs met kaplaarzen nog natte voeten kreeg. Ik dus naar de gemeente gebeld met de vraag of ze dit euvel konden oplossen. Ja, dat kon wel, maar dan moest ik eerst even een formulier invullen. Op mijn vraag hoe lang het daarna nog zou duren, kreeg ik het antwoord dat dit wel zo’n 5 weken kon gaan worden. Gebrek aan personeel, werd er nog aan toegevoegd.

Na 6 weken werd bij ons de straat opengebroken en was men op zoek naar een verstopping. Eén man was met een houweel en een schep aan het graven en vijf stonden er met hun handen op hun rug naar te kijken. Allemaal hadden ze een oranje hesje aan. Zo’n hesje als wat ik ook in de auto heb liggen voor toevallig langskomend onheil in het verkeer. Dat heb ik aangetrokken en ben er bij gaan staan. Ik ben met ze in gesprek gegaan en gevraagd wat zoal hun functie was bij deze werkzaamheden. De één was inspecteur zus, de ander zo, weer een ander was een werkvoorbereider, verder was er nog ARBO deskundige en een arbeidshygiënist. Op de vraag wat ik was zei ik dat ik kwam controleren of er geen grensoverschrijdende gedragingen plaats vonden en of het werkmilieu voor de betreffende arbeider wel veilig was. Niemand keer ervan op… Eén zei zelfs dat die er al van gehoord had. Na een klein uurtje kijken gingen ze weg om de verslaglegging te doen, zo zeiden ze…. Een uurtje daarna ging ook de graver inpakken en werd de omgeving door hem gemarkeerd met een lint. Hij moest zijn urenlijst nog invullen en de onderdelen die hij nodig had doorgeven aan de werkvoorbereider, als die er waren kwam hij wel weer, ik zou er nog wel van horen. We zijn nu twee weken verder en het ligt er nog steeds bij zoals hij het heeft achtergelaten.

Ja, gebrek aan personeel begrijp ik wel als je met z’n zessen langs komt. En zo zorgen we ervoor dat het in meer sectoren een probleem wordt. Er zijn meer inspecteurs, controleurs en boekhouders dan uitvoerenden. En zelfs die uitvoerenden zijn uren bezig om hun werkzaamheden te registreren. Het onderwijs, de politie, de zorg en het is vooral die laatste waar ik mij zorgen om maak….

Ik loop zelf tegen de 70 en heb toevallig vorige week mijn wintermantel opgeborgen, ik ben benieuwd of ik die de komende winter nog weer zonder zorg en zelfstandig aan kan trekken. Mijn kinderen zitten niet te wachten om mij daarbij te moeten helpen. Ikzelf trouwens ook niet…

Op televisie zag ik laatst dat mantelzorgers door zorginstellingen waren uitgenodigd omdat de reguliere ouderenzorg, die zij voor hun ouders hadden aangevraagd, met stappen in zevenmijlslaarzen achteruit gaat. Door bezuinigingen, maar ook door een gebrek aan personeel en niet te vergeten de kudde aan administratieve olifanten. Er werd ze te verstaan gegeven dat ze in de toekomst duidelijk meer zullen moeten gaan doen dan alleen die mantel aangeven. Dus ook douchen, billen afvegen, luiers omdoen, snottebellen aflappen, neuspeuteren, teennagels knippen, smetplekken invetten, noem het allemaal maar op. Ik vind het soms al smerig om dat bij mezelf te moeten doen, even afgezien van die luiers dan, want die heb ik ‘nog’ niet nodig….

En dan wordt er straks van je kinderen verwacht dat die dat bij jou komen doen..??. Wie wordt daar nu gelukkig van…?

Sorry, maar dan ga ik toch liever gewoon wat eerder dood…..…..

Menu