We gaan naar de kloten

Als de VN-klimaattop in het Egyptische Sharm-el-Sheikh ons ook maar één ding heeft geleerd, dan is het wel dat we gewoon naar de kloten gaan. De enige overeenstemming die is bereikt is een fonds voor ontwikkelingslanden die schade hebben opgelopen als gevolg van de klimaatverandering waar ze, vooral naar hun eigen mening, part noch deel aan hebben. Als het ergens een grote smeerboel is, dan is het wel in dat soort landen. Bent u bijvoorbeeld weleens in India geweest?

Pakistan, dat tegen India aan ligt, wilde al langer zo’n fonds, het heeft namelijk jaarlijks met onhoudbare overstromingen te maken. Er wordt gemakshalve even voorbij gegaan aan de plaatselijke overheid die nauwelijks iets doet aan waterbeheer. En als ze al iets hebben gedaan dan wordt het onderhoud daarvan niet, of slecht, uitgevoerd. Ik heb even de historie van de overstromingen in Pakistan er op nageslagen en vond een krantenartikel uit het NRC van 15 augustus 1973, daar sprak men al van de zwaarste overstroming in de geschiedenis. Ik ontken de klimaatverandering niet hoor, maar om ons als het rijke Westen daar nu helemaal alleen verantwoordelijk voor te maken…

Het is maar weer eens duidelijk dat het allemaal om geld draait en er een mooie mogelijkheid wordt gezien om geld te eisen voor wat je is aangedaan. Moeten we dan niet helpen? Ja natuurlijk wel!!
Zelfs Pakistan, met een imago dat verbonden lijkt aan corruptie, terrorisme en extremisme, de gewone mannen, vrouwen en kinderen zijn er de dupe en de beelden zijn verschrikkelijk! Maar alstublieft niet met een schuldgevoel vanuit het klimaat.

En heeft u de 10-jarige Nakeeyat Dramani Sam gehoord, de jongerenklimaat-ambassadrice van Ghana, die met een emotioneel pleidooi voor actie de volle klimaattop spontaan van de stoel wist te krijgen en een staande ovatie mocht ontvangen. Hebt u ook dat bordje gezien dat ze omhoog stak; ‘Payment Overdue’ (betaling over tijd). ‘Oh… ze wil ook geld,’ dacht ik nog. Mooi hoor, die jonge generatie die zich druk maakt om de leefbaarheid van de aarde, maar alleen geld gaat het niet oplossen. Het is ook ‘en vooral’ ons gedrag.

En als ik het gedrag van ons als mensheid bezie, dan heb ik vooral het gevoel dat het ons een worst is, met name de ouderen. Het zal hun tijd wel uitduren en zij zullen het boetekleed toch wel omgehangen krijgen. Maar laten we de jongeren ook niet uitvlakken, ook die vliegen graag naar verre bestemmingen, rijden graag in een auto of slikken pilletjes om hun feesten dieper te doorleven met drugsdumpingen tot gevolg.

We doen het met z’n allen, niemand uitgezonderd, de één misschien een beetje meer of minder dan de ander.

Zolang we verslaafd blijven aan genot en geld, gaan we gewoon naar de kloten.

Menu