Vonk

Kent u dat programma ‘lang leve de liefde’, waar twee mensen een etmaal met elkaar op moeten trekken en dan de mogelijkheid hebben om dat nog eens met een etmaal te verlengen. Allemaal met het doel de liefde voor het leven te vinden.

Het is een ‘guilty pleasure’, en ik schaam me er soms ook een beetje voor dat ik er naar kijk. Grote kans dat ik het daarom zal ontkennen als u er naar vraagt. Maar wat ik zo leuk vind is die knullige onbeholpenheid, de domheid en het ongemak dat van het programma afdruipt. Vooral die uitzendingen waarbij je na één minuut al begrijpt waarom de kandidaten nog geen relatie hebben. Het is leedvermaak, ik weet het, en dat is niet zo’n aardig trekje van mij, dat weet ik ook… Maar volgens de meest recente kijkcijfers scoort het nog heel aardig met een gemiddelde van ongeveer 500.000 kijkers, dus kennelijk ben ik niet de enige, en dat troost me.

En dan de eisen die gesteld worden aan de partner, ze zijn bijna altijd hetzelfde. Ze zoeken een zorgzame man of vrouw, die er goed uit ziet, spontaan is, sportief, niet te dik en de man moet groter als mij. Maar wat is zorgzaam? Wanneer zie je er goed uit? En wat is spontaan en sportief? De definitie daarvan is voor iedereen anders. Behalve dan, ‘groter als mij’, het is weliswaar fout, het moet zijn ‘groter dan ik’, maar het is wel meetbaar.

Maar laten we wel zijn, vaak is het niets anders dan een ordinaire vleesmarkt en je kunt aan de gezichtsuitdrukkingen direct al zien of dat bevalt. Als er een godin of een prins binnenkomt waar (in hun ogen) een gnoom of een grobbekuiken op ze wacht, denkt er één: hier ga ik mij voor uitsloven en voelt al kriebels in de broek; terwijl de ander denkt: oow nee hé, zit ik hier 24 uur mee opgescheept..!?... En als het vlees dan aan beide kanten een keertje goedgekeurd wordt, dan weet de ander bijvoorbeeld niet eens wat de hoofdstad van Nederland is….

De gnoom zegt na 24 uur dat hij hele goede gesprekken heeft gevoerd met diepgang (die ik overigens nooit hoor) dat hij begrijpt dat ze gematcht zijn en wel wil verlengen. De godin beaamt de gesprekken, wil hem niet beledigen, zegt dat zij de match ook wel begrijpt, maar voelt geen vonk. Het is dan direct klaar, ze pakken hun koffers en de volgende amoeben komen alweer aangelopen.

In al die datingprogramma’s wil men direct een vonk voelen en die is vrijwel altijd gelinkt aan het uiterlijk. Het is duidelijk dat een vonk beter overspringt naar een persoon die de fysieke kenmerken heeft die je graag ziet, dan wanneer hij of zij dat niet heeft. Tot op zekere hoogte snap ik dat een liefdessprookje lastig is voor te stellen als er in een relatie elke avond een heks op de bank zit.

Toch krijgen de echte kenmerken van liefde, zoals zorgzaamheid, intimiteit, passie en loyaliteit, bij een eerste ontmoeting, weinig kans. Die graven zich pas in na een langere relatie met elkaar en daarbij wordt het uiterlijk steeds minder belangrijk. Misschien is het gelukkig dat ook het gezichtsvermogen doorgaans wat afneemt bij het ouder worden, waardoor de lelijkheid van de partner steeds minder wordt gezien.

Hoe dan ook, liefde is als de seizoenen, we moeten niet proberen meteen in de zomer te springen, eerst komt de lente….

Menu