Territoriale leveringsbeperkingen
Eerst maar even uitleggen wat er bedoeld wordt met bovenstaande kop. Het zijn de beperkingen die producenten opleggen aan detail- of groothandelaren om alleen in een bepaald territorium hun producten te mogen inkopen. Daardoor is het voor hen niet mogelijk inkopen te doen op de plaatsen waar deze het goedkoopst zijn. Het is duidelijk dat hierdoor de prijzen voor de consument weer eens lekker worden opgestuwd.
Het was een kort bericht deze week in het NOS journaal, als je toevallig net even je neus snoot had je het al gemist. Het demissionaire kabinet laat onderzoek doen naar deze inkoopbeperkingen. Europese fabrikanten en leveranciers zouden winkels zoals supermarkten, drogisterijen en elektronicaketens belemmeren om hun inkopen over de grens te doen, waardoor consumenten mogelijk duurder uit zijn, zo werd gemeld.
Uit een onderzoek van de Europese Commissie in 2020 al, bleek dat consumenten in totaal tot wel ruim 14 miljard euro hadden kunnen besparen als de inkoopbeperkingen er niet waren geweest. Dit is ervan uitgegaan dat de winkeliers daarnaast zelf geen graaigedrag zouden gaan vertonen. De werkelijkheid is dus vermoedelijk een stuk hoger.
Hieruit blijkt maar weer dat we als consument beheerst worden door de grillen en regels van hen die aan de langste touwtjes trekken. Wat hierin ook weer meespeelt, is de Europese regelgeving. In Europa moet de tekst op het etiket in de taal van het land waarin de producten worden verkocht zijn beschreven. Dat is zo vastgelegd in het zogenoemde warenwetbesluit. Daar wordt dan vervolgens dankbaar gebruik van gemaakt om ook verschil te maken in de aankoopprijzen.
Online super Picnic kiest voor sommige producten voor een goedkoper alternatief uit Duitsland. Zij kunnen dat doen omdat ze op meerdere plekken in Europa verkopen en geen gewone supermarkt zijn. Fijn voor de klant, maar het is wel verboden en ze mochten het alleen doen als ze de etiketten aan zouden passen naar het Nederlands. Ze dachten een uitvlucht gevonden te hebben door de etiketten te vertalen in de aankoopapp, maar dat blijkt ook niet te mogen. Het moet op het product zelf staan. Daar wordt nog over gesteggeld heb ik begrepen.
Het is toch door de reigers bescheten dat de prijsverschillen binnen Europa zo groot zijn…!!. Zo is er bijvoorbeeld maar één magnumfabriek in heel Europa (Italië), u weet wel van die ijsjes. Dus ook maar één kostprijs denk je dan. En toch betalen we allemaal verschillende prijzen met Nederland aan de top.
Een schrale troost dat de etiketten in de Nederlandse taal kennelijk meer waard zijn dan die in de Duitse taal, je koopt er alleen zo weinig voor.
Maak jouw eigen website met JouwWeb