Overmoed

‘Ik kan al zelf mijn broodje smeren hoor opa, dat hoef jij niet te doen,’ zei onze jongste kleindochter laatst. Vervolgens zit de appelstroop niet alleen op het broodje maar ook op haar handen en op alles wat ze aanraakt. Het tafelkleed, de stoel en zelfs in d’r haren die met regelmaat voor haar gezicht hangen en weggeveegd worden tot achter haar oren, die er dus ook onder zitten. Oma had met een elastiekje nog een staart gemaakt maar dat zinde haar niet. Later bleek er ook een klodder op de vloer te hebben gelegen waar ze in was gaan staan en waardoor een kleverig stroopspoor achter was gebleven tot aan de toilet aan toe. Zelfs de toiletbril, de kraan en de handdoek zat onder de stroop. Iets zelf willen doen wordt ons als kind al ingegeven vanaf het moment dat we denken het te kunnen, maar het gaat niet altijd goed.

Ik wil het met u hebben over moed, of eigenlijk overmoed. De moed die we hebben om iets te doen waarvan we eigenlijk niet weten of we het wel kunnen. ‘Ik heb het nooit gedaan dus ik denk dat ik het wel kan,’ een uitspraak die toegeschreven wordt aan Pippi Langkous die dat overigens nooit heeft gezegd. En natuurlijk, van je fouten leer je, zelfs als je een ezel bent die zich al twee keer heeft gestoten aan dezelfde steen. Na een aantal keren weet dat beest het ook wel.

Het is een mooie ‘mindset’ en soms spannend om iets nieuws te proberen. Het is een geweldige manier om te groeien en nieuwe vaardigheden te ontwikkelen. Ga ervoor en geloof in jezelf..!!.. Maar het kan ook een geweldige smeerboel achterlaten…. Iets met appelstroop bijvoorbeeld.

Gek eigenlijk dat moed gezien wordt als één van de kardinale deugden en dat velen daarom geprezen worden. Maar dat dit, als het verkeerd gaat, vaak wordt afgedaan als overmoed, wat toch ineens een stuk negatiever klinkt. Als bijvoorbeeld iemand die niet kan zwemmen de moed heeft om een dier met gevaar voor eigen leven te redden van de verdrinkingsdood, is hij een held als dit is gelukt. Als hijzelf verdrinkt was dit overmoed. Er zit eigenlijk maar een dun lijntje tussen….

Overmoed is een heel belangrijke oorzaak van ongelukken bij het skiën las ik laatst. Veel skiërs overschatten hun eigen vaardigheden. Er is ooit onderzoek gedaan onder 84 willekeurige skiërs die een zwarte piste waren afgedaald. Daaruit bleek dat twee op de vijf zijn (of haar) niveau te hoog had ingeschat en blij waren dat ze ongeschonden het dal hadden bereikt. Dat dit leidt tot gevaarlijke situaties en een ongeluk laat zich makkelijk raden.

Ik vermoed dat het voor onze kleindochter nog wel even zal duren eer ik haar toesta weer een eigen broodje te smeren. Het begrip overmoed kent zij niet, zeker niet in relatie tot de appelstroop. Voor het opruimen van haar speelgoed lijkt ze dat dan weer wel te snappen, ‘nee opa dat kan ik niet, daar ben ik nog te klein voor,’ de wijsneus….

Ik word er wel eens moedeloos van…..

Menu