Jeukreclame

Ik ben allergisch voor reclame, ik krijg er jeuk van en schrale plekken door het krabben. Als het slechts om een bekendmaking gaat valt het nog wel mee, zeker wanneer het ergens hangt en je eraan voorbij kunt gaan. Het wordt erger als mij iets wordt aanbevolen, en nog erger als het me wordt opgedrongen met van die bewegende beelden, harde muziek en schreeuwende teksten waarbij het je niet meer lukt om het te negeren. Waarbij het als een worm je brein indringt en die je het gevoel geeft dat je een ongelooflijke sukkel bent als je niet direct tot aankoop overgaat.

Lineair televisiekijken doen we steeds minder, ik krab me een ongeluk van al die langdurige reclameblokken waar je steeds doorheen moet met daaropvolgend al die aankondigingen van programma’s die we de komende week absoluut niet mogen missen. We hebben zo’n toverdoos onder de televisie staan waarmee je in een handomdraai elk gewenst programma vanuit een digitale gids kunt opnemen. Je kunt dan die jeukblokken doorspoelen. Maar zelfs dan word je nog getreiterd en val je altijd in zo’n blok als je op afspelen drukt. Natuurlijk, je kunt ook die doorspoelen, maar dat er opzet in het spel is lijkt me duidelijk. Net zoals die begin- en eindpunten van zo’n blok die met een kleurtje aan zouden moeten geven waar je moet stoppen met doorspoelen, maar ga daarmee nog maar even door want het eindpunt is altijd te vroeg. Terugkijken met de toverdoos -dus zonder opnemen- kan ook. Ook dan kun je doorspoelen, behalve…… precies, de jeukblokken.

En dan ook nog even over internet, zoekt mijn vrouw weer eens schoenen of een nieuw kleedje, krijg ik op mijn PC allerlei online-sites waar deze allemaal te koop zijn. Of zelfs al als ze nog niet eens iets heeft uitgezocht, maar mij slechts verteld heeft dat ze voor het feestje volgende week niet weet wat ze aan moet trekken. Ik heb haar gezegd dat ze voortaan maar iets zachter moet praten, zodat Google het niet hoort….

Volgens de schrijvers en gedragspsychologen van het boek 'De 33 beste psychologische beïnvloedingstrucs uit de reclame' is het onmogelijk reclame te negeren. Zelfs voor iemand zoals ik die zichzelf zeer rationeel vindt en zeer sceptisch is bij alles wat wordt aanbevolen en opgedrongen. Ook ik wordt volgens de schrijvers ongewild en onbewust beïnvloed.
Ons brein, dus ook de mijne, is gevoelig voor toezeggingen die aansluiten op onze onbewuste wensen. Zelfs al vang je maar een flits van een reclame, je brein slaat deze ogenblikkelijk op, en dan zit je al in de gevarenzone. Wanneer je vervolgens het betreffende product ook nog eens ergens ziet staan, worden er prikkels doorgestuurd naar je brein. En als ik dan niet even krab, ja… dan ben ik het haasje…..

Maar even verder nog….. In hoeverre laten we ons beïnvloeden door de berichten op radio, televisie en sociale media als het gaat om maatschappelijke ontwikkelingen? In hoeverre hebben de (populistische) uitbraaksels van politici, influencers, commentatoren en geestelijke leiders vat op ons?

Kortom, jeuk is bij mij een dagelijkse kwelling….

Menu