Gaaf landje...
Nederland is een gaaf landje, herhaalde Rutte nog eens in zijn afscheidstoespraak. Je moet om dat te kunnen onderstrepen misschien eens wat verder kijken dan je neus lang is…. Ik was met een paar vrienden -en wat familie- in Kenia en heb me bij tijd en wijle nogal wat lopen verbazen over de zin en onzin daar tijdens bijvoorbeeld de treinreis van Mombasa naar Nairobi.
Oké, er is een dreiging voor terroristische aanslagen in Kenia, maar die is er in Frankrijk ook….en daar gaan we ’s zomers massaal naar toe. Het kan natuurlijk geen kwaad om een beetje waakzaam te zijn als je dit weet, maar je kunt het ook overdrijven…..
Voordat we de parkeerplaats van het treinstation oprijden moeten we uitstappen en wordt onze taxi onderzocht, dat wil zeggen ze kijken verveeld in het dashboardkastje, in de deurvakken en de stoelzakken, onze bagage blijft ongemoeid. Daarna kunnen we doorrijden naar de parkeerplaats waar de organisatie daarvan lijkt te zijn afgekeken van een mierenhoop, alhoewel de logistieke vaardigheden en de discipline er bij die beestjes doorgaans beter uit ziet….. Voordat we het stationsgebouw in mogen moeten we eerst door een lange tent, worden we gefouilleerd en moeten we onze paspoorten laten zien. Dan moet alle bagage op een rij van pallets worden geplaatst waarna er door een kwijlende hond aan alle tassen en koffers wordt gesnuffeld. Hierna moet de bagage door een scanner en moeten we zelf door een poortje, schoenen moeten uit, riemen af, horloge, portemonnee etc…. Daarna weer een paspoortcontrole om te zien of je als blanke wel een visum hebt. Eindelijk mag je dan door om de treintickets, die voor ons waren aangevraagd, uit een machine te trekken. Dit ging wonderwel in één keer goed. Toen naar boven met de lift. Het was een redelijk nieuw station, destijds gebouwd door de Chinezen als vertrekpunt voor een hogesnelheidstrein en wellicht daarom zelfs voorzien van een tweetal moderne liften die wonderwel nog steeds werkten. Daar konden dan alleen maar 5 á 6 personen tegelijk in, zonder bagage dan en er stond daarom een lange rij, een Chinese roltrap was handiger geweest….. en die kun je ook nog gebruiken als deze niet werkt. Kenianen doen namelijk niet zoveel aan onderhoud…
Uiteindelijk dan aangekomen in de vertrekhal waar het bloedheet was en waar de airconditioning niet meer werkte (of niet aanwezig was, ik weet het eigenlijk niet). Toen het poortje openging moesten we de tickets tonen, toen we de trein instapten nog een keer en toen we eenmaal zaten voor een derde keer waarna de conducteur onze namen in een schriftje schreef. Ik kon het niet laten om te zeggen: ‘trust is good, but control is better, especially if you do this three times in a row’.
Er was ons op internet beloofd dat de reis maar viereneenhalf uur zou duren, het bleek echter al terug te zijn gebracht naar zes uur, waarom weet ik ook niet. Met een bloedgang van gemiddeld 85 km/uur baande de trein zich een weg door het prachtige Keniaanse landschap. Bergafwaarts zelfs met wel 110 km/uur, bergopwaarts slechts met zo’n 35 km/uur. Elektrisch…?. Nee gelukkig niet, de elektriciteit in Kenia valt namelijk nogal eens uit. Er was gekozen voor een diesellocomotief, veel betrouwbaarder.
Nou en onder andere daarom is Nederland een gaaf landje. Als je hier vanuit Den Helder via Schiphol naar Groningen reist en vandaar naar Maastricht, ongeveer dezelfde afstand als Mombasa-Nairobi, koop je bij de balie een dagkaart en hopla. Niks honden, fouilleringen of paspoort….
Maak jouw eigen website met JouwWeb