Een bittere pil

We hebben nogal wat bittere pillen te slikken tegenwoordig. Ziekenhuizen sluiten afdelingen omdat er een tekort is aan verplegend personeel. Zware criminelen lopen vrij rond omdat er een tekort is aan gevangenisbewaarders. Duizenden schapen moeten straks worden gevaccineerd tegen blauwtong, maar er is een tekort aan dierenartsen. Schoolklassen worden naar huis gestuurd omdat er een tekort is aan leerkrachten. Tekort hier, tekort daar, zus en zo…. Toen ik laatst een mooi plekje had gevonden op een zonnig terras en er niemand kwam vragen wat ik wilde drinken omdat ook daar een tekort aan personeel was, dacht ik: nu is de maat vol…!!. Nu ga ik er een vuil stuk over schrijven, zijn ze nu helemaal besodemieterd #$%^&*.!!!

Maar nee, de maat bleek niet vol, het bleek nog veel erger. Er kwam via facebook een noodkreet voorbij van een radeloze moeder die medicijnen zocht voor haar zoontje Bram. Bram lijdt aan epilepsie en heeft frisiumtabletten nodig voor de nacht, en die zijn op dit moment niet te krijgen. Dat is pas echt een bittere pil..!!

Wat is er toch aan de hand dat medicijnen nauwelijks te krijgen zijn en dat het zoeken en schrapen is om er nog aan te komen..? Hoe komt het toch dat er zelfs mensen zijn die naar het buitenland reizen waar ze wel te krijgen zijn..??

Vorig jaar kwamen we volgens de KNMP, de beroepsorganisatie van apothekers, al 2300 medicijnen te kort. En dat ging niet alleen maar om pilletjes tegen een beetje hoofdpijn hé, of zalfjes voor een bult. Nee dat waren soms zelfs medicijnen die van levensbelang waren. En dat allemaal (volgens de fabrikanten dan) door productieproblemen, distributieproblemen of een toegenomen vraag….

Uiteindelijk blijkt het allemaal te gaan om het zogenoemde preferentiebeleid waarbij een zorgverzekeraar een geneesmiddel als voorkeursmiddel bestempelt en alleen dat nog maar vergoedt. Het zal niet verbazen dat dit voorkeursmiddel niet zelden de goedkoopste is. Klinkt sympathiek, maar de keerzijde is dat als een fabrikant een tekort heeft aan werkbare stoffen, hij zijn pillen liever verkoopt aan leveranciers of landen die beter betalen. Evenzo zal een fabrikant in de huidige graaicultuur ook vast niet te beroerd zijn om die tekorten een beetje aan te dikken…

Het gaat dus allemaal weer om geld en geld alleen. Fabrikanten willen het onderste uit de kan, zorgverzekeraars willen voor een dubbeltje op de eerste rij zitten. Een radeloze moeder, te midden van vele lotgenoten, ten spijt…

Hoe dan ook, voor haar liggen er alleen nog de bittere pillen…

Oow… en als u toevallig nog een doosje hebt liggen, laat het me dan weten, dan geef ik dat wel door….

Menu