Een beschuit met teveel muisjes

Twijfel rust op mijn gemoed, om maar eens gedragen te beginnen. Twijfel om deze column vrij te geven. Hij ligt al bijna een jaar op de plank, sinds eind oktober 2021, namelijk toen ik toevallig vernam dat het televisieprogramma ‘Een Huis Vol’ werd genomineerd voor de Televizier-Ring. Een programma waarin grote gezinnen (met zo’n 10 kinderen) worden opgehemeld op een wijze waar wijlen Koningin Elizabeth van Groot Brittannië haar vingers nog bij af zou likken, ware het dat zij nog even om zou kunnen kijken.

Maar welke twijfel is het dan? Wel, omdat het iets zegt over mensen die kennelijk geen grens kennen aan het aantal kinderen dat ze verwekken en de onbegrijpelijke verbazing over de waardering daarvan. Zoveel waardering zelfs dat het aangemerkt werd als een kijkcijferkanon en genomineerd werd voor een prijs. En wat schetst mijn verbazing, het is voor 2022 weer genomineerd! ‘Oordeelt niet opdat gij niet geoordeeld wordt,’ klinkt er nog na vanuit mijn christelijke basis, om de twijfel dan ook maar weer gedragen te beëindigen.

Enfin, ik gok het erop…..

Maar eerst nog even dit… Als opa van twee prachtige kleindochters maak ik me zorgen over de wereld waarin zij opgroeien. Overigens beperken de zorgen zich niet alleen tot mijn kleindochters, maar gaan deze eigenlijk over de hele generatie die de laatste jaren de sluisdeuren van de baarmoeder hebben gepasseerd. We maken er een rommeltje van!

Nou, daar gaat ie dan.....

Klimaatverandering door de stikstof- en CO² uitstoot, het gat in de ozonlaag, de fijnstofproblematiek, de plastic soep in de oceanen, de ontbossing, een aankomend tekort aan drinkwater en energie, de vleesconsumptie, de uitstervende diersoorten, de ongelijke voedselverdeling en de enge ziektes of pandemieën. Daarbovenop, het toenemend geweld, de afnemende tolerantie, de complottheorieën, en het fake nieuws. En ik zal nog wel iets zijn vergeten…

Aan het begin van onze jaartelling leefden er naar schatting 300 miljoen mensen op aarde. In 1850 waren dat er zo’n 1 miljard, in 1975 waren dat er 4 miljard en nu al ruim 7 miljard. En we gaan maar door en door en door…. In 2050 verwacht men de 9 miljard aan te kunnen tikken.

Het kan toch niet zo doorgaan?! We kunnen wel de kop in het zand steken, het negeren, afdoen met intelligent of hersenloos geklets, maar het gaat natuurlijk een keer gruwelijk mis. Daar is toch geen glazen bol voor nodig of helderziende kwaliteiten?

Natuurlijk is er teveel uitstoot van stikstof- en CO 2 en wat al niet meer. Wat wil je met bijna 8 miljard mensen?! We gaan ten onder aan ons eigen succes. Wellicht dat we het nog iets kunnen uitstellen door technische ingrepen, maar uiteindelijk gaan we het verliezen.

Opmerkelijk dat de organisatie ‘Wageningen Environmental Research,’ na een onderzoek over het verantwoorde aantal wolven in Nederland tot de conclusie komt dat dit er maximaal 438 mogen zijn. Vierhonderdachtendertig en geen wolf méér. Handhaven geblazen dus! Dat zouden we voor de mens ook moeten doen. Wereldwijd uitrekenen hoeveel, en handhaven! Maar dat gaat niet gebeuren natuurlijk. Wij zullen het wel op humanitaire rampen laten aankomen, als de wal dat het schip zal keren.

En dan beginnen we weer van vooraf aan…. Komt er weer een verhaal van een Adam en Eva of zo.

Menu