Drijvende drol

Volgens een befaamd Astro-enteroloog, dr. Sara Mesilhy, mag een drol niet drijven. Nu heb ik sowieso altijd twijfels bij een titel die met ‘loog’ eindigt. Dat voedt volgens mij de schijn dat ze het met de waarheid niet zo nauw nemen. Wat was er mis met de maag-, darm- en leverarts? Maar hoe dan ook, het is duidelijk dat je lichamelijke uitscheiding iets zegt over je gezondheid, dat weten we allemaal. Niet voor niets moet je bij een gezondheidscontrole vrijwel altijd je urine inleveren, en soms zelfs ook je ontlasting.

Mijn huisarts heeft het ook gelezen dacht ik, toen hij vroeg of mijn drollen bleven drijven en of ik wel eens achterom keek. Het antwoord was tweewerf ‘ja.’ Ik kijk altijd wel even naar wat ik heb uitgekraamd, maar ik zie het doorgaans vrijwel direct het water inglijden. ‘Ze moeten zinken’, zei hij. Ik heb nog even gepoogd om mezelf eruit te lullen met behulp van Archimedes die ooit zeer waardevolle informatie heeft verstrekt over de opwaartse kracht van water (opwaartse kracht is gelijk aan het gewicht van de verplaatste vloeistof) en dat vervuild water zwaarder is en dus meer opwaartse kracht heeft. Dus ja, in toiletwater blijft het drijven. Hij was niet te vermurwen en drong erop aan om mijn eetpatroon aan te passen. ‘Geen gefrituurd voedsel meer en geen volle melkproducten’, zo zei hij. Ook moest ik meer vezels eten, daarvan zou de poep steviger worden.

Heb ik eindelijk mijn cholesterolgehalte op orde, komt dit weer bovendrijven…..

Maar bij taaie poep moet ik altijd zó ongelofelijk hard persen dat het voelt alsof de binnenvoering meekomt en dat de aderen in mijn hoofd op springen staan. Bovendien krijg ik daar weer aambeien van. Ik ben dus niet zomaar overstag gegaan en heb wat onderzoek gedaan.

De massa van de poep zou als gevolg van ingesloten gasophoping te licht worden en dat zou beter ontsnappen als er minder vetrijke voedingsmiddelen genuttigd worden. Ik heb zo’n drol daarom een keer met een vork bewerkt om daarmee al het mogelijke opgehoopte gas eruit te prakken. Het resultaat was een korrelige massa, waarbij elke korrel uiteindelijk bleef drijven. Die theorie klopt dus niet..!!.

Vervolgens heb ik op een dag alle voedselelementen voor het avondeten getest op het drijfvermogen, alleen de (vezelrijke) aardappels zonken, en ik heb daarom alleen die gegeten. De volgende dag in spanning de stoelgangsdrang afgewacht, en wat bleek….. ook die bleef drijven.

Conclusie: de huisarts kan de schijt krijgen….

Menu